info@judaica-zwolle.nl
Stichting Judaica Zwolle
Bestuur

Afscheid van Jan Veldhuijzen - Peter van 't Riet - 2006

Per 1 oktober 2006 heeft Jan Veldhuijzen na twaalf jaren van intensieve betrokkenheid zijn functie als secretaris van de Stichting Judaica Zwolle neergelegd. En hoewel Jan er de man niet naar is zich geheel uit het gebeuren rond de stichting en de synagoge terug te trekken, heeft hij wel besloten het wat kalmer aan te gaan doen. En dat is hem gegund, want we kunnen gerust stellen dat hij de afgelopen twaalf jaar zijn beste krachten aan de Stichting Judaica en de synagoge gegeven heeft.

De eerste keer dat Jan in de annalen van de stichting voorkomt is in de notulen van de bestuursvergadering van 8 november 1993. Jaap Hagedoorn, mede-oprichter van de stichting en sindsdien secretaris, kondigt dan aan het secretariaat te willen neerleggen. Jan Veldhuijzen wordt genoemd als mogelijke opvolger en zal door de voorzitter gepolst worden. Jan is dan al geen vreemdeling meer in het Jeruzalem van de Stichting Judaica. Zes jaar eerder, in 1988, meldde hij zich voor het eerst aan als cursist voor de cursus Bijbels-Hebreeuws 1, de beginnerscursus. De twee jaren daarna volgde hij Hebreeuws 2 en 3. Kennelijk heeft hij daarna de smaak pas echt te pakken gekregen, want vanaf 1991 is Jan niet meer te stuiten en volgt hij jaarlijks meerdere cursussen, neemt hij deel aan studiedagen, synagogepaden en wat dies meer zij. Het was dus onmogelijk hem eind 1993 over het hoofd te zien. Op 17 januari 1994 wordt Jan tot secretaris benoemd.

Zijn eerste notulen van 28 februari 1994 beginnen met een karakteristieke zin: "Cees (Verdonk) opent bij afwezigheid van de voorzitter wegens ziekte de vergadering en nodigt Jan uit zich aan de vergadering voor te stellen, hetgeen daarna plaats heeft." Geen bestuurslid moest het vanaf dat moment meer wagen om in teksten van de stichting nog "plaatsvinden" te schrijven: het is "plaatshebben"!, was Jan van mening. En Jan zou het wel weten, want hij had immers gewerkt bij het Nederlands Instituut voor Volkskunde en is als Jan Boerakker in Het Bureau van Voskuil de Nederlandse literatuur ingegaan. Maar nu ik het na al die jaren eindelijk durf controleren, blijkt het Groene Boekje weldegelijk ook plaats in te ruimen voor "plaatsgrijpen" en "plaatsvinden". Dat neemt niet weg dat Jan menige taalfout heeft opgespoord in de eerste versies van cursusprogramma's, Judaica-Bulletins, persberichten etc.

In de ruim twaalf en een half jaar waarin Jan secretaris was, heeft hij zich bepaald niet beperkt tot het werk van secretaris. De lijst van al zijn werkzaamheden zal wel altijd onvoltooid blijven. Menige cursus heeft hij huishoudelijk gecoördineerd. Hij was jarenlang lid van de cursusprogrammacommissie en coördinator van het totale cursusprogramma. Vanaf het seizoen 1994-1995 trad hij vrijwel jaarlijks op als docent van Vrij-Leerhuiscursussen en korte cursussen. Hij vertegenwoordigde de stichting bij allerlei gelegenheden, schreef artikelen en recensies voor het Judaica-Bulletin, deed rondleidingen in de synagoge,  verhuisde meubilair, richtte boekenkasten in voor de bibliotheek en zette koffie, heel veel koffie.

Het aller-tofste aan Jan Veldhuijzen was zijn goede humeur, de opgewektheid waarmee hij rondstruinde in de synagoge, zijn jovialiteit, het enthousiasme waarmee hij mensen probeerde over te halen toch vooral de kans te grijpen die ze anders misschien nooit meer zouden krijgen om een cursus te volgen, een boek te kopen, een lezing bij te wonen of gewoon met een zinvolle gedachte naar huis terug te keren. Of hij nu lesgaf over verheven zaken uit de joodse traditie of koffie inschonk tijdens de pauze van een concert, Jan deed het altijd met kawana, overgave. En hoewel hij heeft gekozen voor wat rustiger aandoen, kunnen we ons nauwelijks voorstellen hem de komende tijd niet regelmatig in de synagoge te blijven zien, als vrijwilliger, als huishoudelijk cursuscoördinator, als klusjesman, en vast en zeker ook weer als docent.

Jan, bedankt! Namens het bestuur wens ik jou en je vrouw Ineke veel mazzal tof met die extra vrije uurtjes in de week.